Ήταν τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον από το καβαλιώτικο βιβλιόφιλο
κοινό (κατά μεγάλη πλειοψηφία γυναίκες) που χρειάστηκε να τοποθετηθούν και επί
πλέον καρέκλες για να καλύψουν τις ανάγκες των ενδιαφερομένων να
παρακολουθήσουν την εκδήλωση.
Η διοργάνωση από το Σύνδεσμο Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών
Καβάλας σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας ήταν εξαιρετικά
προσεγμένη και πολύ πρωτότυπη.
Η κ. Μαρίνα Ζάζαρη που είχε αναλάβει το βασικό ρόλο της
παρουσίασης του συγγραφέα και του έργου του δεν ακολούθησε την πεπατημένη της
ξερής, και τις περισσότερες φορές πληκτικής και βαρετής ανάγνωσης μιας
μακροσκελούς φιλολογικής ανάλυσης αλλά περιορίσθηκε σε πολύ προσεγμένα
διατυπωμένες αλλά και περιεκτικότατες σε ουσία και ενδιαφέρον ερωτήσεις προς
τον συγγραφέα ο οποίος με τις απαντήσεις του έδινε όλο το περίγραμμα της
προσωπικής του πορείας αλλά και της καλλιτεχνικής του δημιουργίας μέσα στο
χρόνο και το χώρο της συγγραφικής του παραγωγής.
Έτσι το κοινό, παρά τη σχετικά μακρά σε διάρκεια συζήτηση με
τον συγγραφέα, παρακολούθησε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την εκδήλωση μέχρι το
τέλος της.
Η υπεύθυνη του μορφωτικού τομέα του ΣΦΓΤ κ. Βόνη Καρποζήλου
έκανε στην αρχή μια μικρή εισαγωγή ενώ μετά το τέλος των ερωτήσεων της κ.
Ζάζαρη, υπέβαλε με τη σειρά της ερωτήσεις στον Ισίδωρο Ζουργό που είχαν θέσει
τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης της Στέγης και οι οποίες δεν είχαν στο μεταξύ
επικαλυφθεί από τις ερωτήσεις της κ. Ζάζαρη. Η συζήτηση με τον συγγραφέα
Ισίδωρο Ζουργό εμπλουτίστηκε με μικρά αλλά πολύ χαρακτηριστικά αποσπάσματα από
τα έργα του που διάβασαν απολαυστικά η Μαρία Κολτσακίδου και ο Νάσος Σανσαρίδης.
Ο Ισίδωρος Ζουργός μέσα από τις απαντήσεις που έδινε στην
Μαρίνα Ζάζαρη και στην Βόνη Καρποζήλου ξετύλιξε το κουβάρι τόσο της ζωής του
όσο και του συγγραφικού του έργου.
Αναφέρθηκε στην παιδική και εφηβική του ηλικία λέγοντας ότι
γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα πάνω από την οδό Εγνατία
όπου ζούσαν κυρίως άνθρωποι των χαμηλότερων κοινωνικών και οικονομικών
στρωμάτων, η λαϊκή τάξη ενώ «κάτω από την Εγνατία ζούσαν οι φλώροι» είπε πως
συνήθιζαν να λένε εκείνα τα χρόνια.
Στα δεκαπέντε του, στην έντονα πολιτικοποιημένη εποχή της
μεταπολίτευσης, ένα από τα πρώτα βιβλία που αγόρασε και διάβασε ήταν το
κομμουνιστικό μανισφέστο το οποίο το έχει ακόμη ενώ διάβασε επίσης και όλον τον
Ιούλιο Βερν δηλαδή και τους 50 τόμους των εκδόσεων «Αστήρ».
Στο πανεπιστήμιο είχε έναν πολύ συντηρητικών πεποιθήσεων
καθηγητή ο οποίος όμως του έδωσε μια εξαιρετικά χρήσιμη όπως αποδείχθηκε για το
συγγραφικό του μέλλον συμβουλή όταν τον ρώτησε ποιό λεξικό να αγοράσει.
-«Τι θέλεις» του είπε, «λεξικό της δημοτικής ή λεξικό της
ελληνικής γλώσσας:»
Κι όταν ο Ισίδωρος Ζουργός του απάντησε «της ελληνικής
γλώσσας» τότε του σύστησε το Λεξικό της Πρωΐας στο οποίο ο Θεσσαλονικιός
συγγραφέας προστρέχει ακόμη και μέχρι σήμερα πολύ συχνά και του είναι
απαραίτητο για τη δουλειά του.
Όταν η Μαρίνα Ζάζαρη τον ρώτησε ποια τελικά είναι η σχέση
του με τη λογοτεχνία εκείνος απάντησε: «Είμαι αναγνώστης ελευθέρας βοσκής. Δεν
μπορώ να είμαι σταυλισμένος»
Είπε και πολλά άλλα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα ο Ισίδωρος
Ζουργός. Ότι κολακεύτηκε πολύ από τον Βασίλη Βασιλικό όταν εκείνος χαρακτήρισε
το βιβλίο του «Στη σκιά της πεταλούδας» σαν τα 100 χρόνια της ελληνικής
μοναξιάς, ότι η εφηβεία είναι μια εποχή μοναχικότητας και τα βιβλία είναι η
καλύτερη συντροφιά γιατί στην εφηβεία κάνεις όνειρα και μπορείς να τα κεντήσεις
πάνω σε μια σελίδα ενώ αναφέρθηκε διεξοδικά σε κάθε ένα από τα μυθιστορήματά
του και πόσο του πήρε για να γράψει αλλά και να εκδώσει το καθένα. Μέχρι και
για τα εξώφυλλα των βιβλίων του είπε πως παίζουν πολύ μεγάλη σημασία για τον
ίδιο γι’ αυτό και δίνει ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα σ’ αυτά.
Αποκάλυψε ότι κάνει συζητήσεις με την Μιρέλλα Παπαοικονόμου για
να κάνουν ταινία το βιβλίο του «Ανεμώλια» ενώ για τα προσεχή του σχέδια και για
νέα δουλειά είπε ότι βρίσκεται στην εποχή του μυρμηγκιού όπου απλώς διαβάζει
πράγματα μαζεύοντας ιδέες αλλά «δεν σπαρταράει κάτι μέσα μου ακόμη».
Την εκδήλωση στήριξε και το βιβλιοπωλείο «Μερτζιανίδη» ενώ
παραβρέθηκαν και οι βουλευτές Γιώργος Παπαφιλίππου και -με λίγη καθυστέρηση-
Κώστας Μορφίδης.
