Απαράδεκτη και απαξιωτική συμπεριφορά του Δήμου σε Καβαλιώτη μουσικό - ποιητή

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος είναι ένας μουσικός και ποιητής που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα αλλά ζει εδώ και μερικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε μουσική και εξειδικεύτηκε στο κλαρινέτο παρακολουθώντας μαθήματα με υψηλού επιπέδου καθηγητές στο Μόναχο, στο Μπάντεν Μπάντεν, στη Ρώμη και στη Νέα Υόρκη.

Είναι γιος του γνωστού Καβαλιώτη -συνταξιούχου σήμερα- δικηγόρου Μανώλη Λεοντζάκου και αδελφός τού επίσης συμπολίτη δικηγόρου Λευτέρη Λεοντζάκου. Η μητέρα του, Ευαγγελία Ράφτη, μουσικός επίσης, υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια καθηγήτρια στο Δημοτικό Ωδείο της πόλης μας. Εξακολουθεί λοιπόν ο Δημήτρης Λεοντζάκος να έχει ισχυρούς δεσμούς με την Καβάλα αφού εδώ ζουν οι γονείς του, οι συγγενείς του και πολλοί φίλοι του και επισκέπτεται πολύ συχνά την γενέτειρά του. Άλλωστε είναι παντρεμένος με την επίσης Καβαλιώτισσα και επίσης εξαιρετική μουσικό Δήμητρα Κατιώνη.

Από το 2001 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει, σε διάφορους πολύ γνωστούς εκδοτικούς οίκους, επτά ποιητικές συλλογές ενώ ως εξαιρετικός κλασικός κλαρινετίστας εργάζεται σε μόνιμη θέση στην Συμφωνική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης.

Το τελευταίο διάστημα, μαζί με την Πατρίτσια Κολαΐτη ετοίμασαν και παρουσίασαν σε διάφορους χώρους μια ποιητική παράσταση – performance με τίτλο: «Petra, ποιήματα επί σκηνής» η οποία βασίζεται αφενός στη δική του ποιητική συλλογή «Τοπία ξανά / Η αγάπη» και στην ποιητική συλλογή της Πατρίτσιας Κολαΐτη «Ο Λιθόπαις» και όπου συνυπάρχουν το βίντεο, η μουσική και οι ερμηνείες.

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος θέλησε να παρουσιάσει αυτή την performance και στην Καβάλα. Θεώρησε κατάλληλο χώρο την Παλιά Μουσική και ήρθε σε επαφή με το Σύλλογο της Παναγίας. Από εκεί τον παρέπεμψαν στο Δήμο και για την ακρίβεια στη Δημωφέλεια που είναι υπεύθυνη και διαχειρίζεται το συγκεκριμένο χώρο.

Η Δημωφέλεια ζήτησε από τον Δημήτρη Λεοντζάκο 70 ευρώ για την ενοικίαση της Παλιάς Μουσικής για δύο ώρες. Και όχι απλά του τα ζήτησαν αλλά τον ενόχλησαν επανειλημμένως τηλεφωνικά να πληρώσει το ποσό αυτό πριν την παράσταση η οποία είχε προγραμματιστεί και έγινε τελικά την Τρίτη 7 Μαΐου στις 8.30 το βράδυ. Μετά την ασφυκτική αυτή πίεση από πλευράς Δημωφέλειας για 70 ευρώ, ο άνθρωπος αναγκάστηκε να παρακαλέσει τον αδελφό του να τακτοποιήσει το θέμα διότι ο ίδιος βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη.

Έσπευσε λοιπόν ο δικηγόρος Λευτέρης Λεοντζάκος να εξοφλήσει το ποσό των 70 ευρώ που απαιτούσε επιτακτικά η Δημωφέλεια ώστε να μπορεί ο αδελφός του να παρουσιάσει τη δουλειά του.

Μέσα στις υποχρεώσεις της Δημωφέλειας ήταν να εξασφαλίσει και τις καρέκλες για το κοινό της εκδήλωσης. Πράγματι πήγε ένα αυτοκίνητο του Δήμου άφησε έξω από το χώρο τις καρέκλες και οι δύο καλλιτέχνες μαζί με δυο - τρεις φίλους τους σήκωσαν τα μανίκια και κουβάλησαν και έστησαν μέσα στο χώρο της Παλιάς Μουσικής τις καρέκλες ενώ μετά το τέλος της παράστασης, οι ίδιοι άνθρωποι τις μάζεψαν και τις τοποθέτησαν πάλι εκεί που τις βρήκαν για να έρθει κάποια στιγμή το φορτηγό του Δήμου να τις παραλάβει.

Είναι πραγματικά ντροπή για τον Δήμο και την Δημωφέλεια που όλα αυτά τα χρόνια έχουν ξοδέψει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε διάφορες πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες εκδηλώσεις, πολλές από τις οποίες μάλιστα αμφιβόλου ποιοτικού, αισθητικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου, να απαιτούν και μάλιστα μ’ αυτόν τον τρόπο, 70 ευρώ από έναν Καβαλιώτη που τιμά με την παρουσία και το έργο του την πόλη μας.

Αντί να τον προσκαλέσουν οι ίδιοι και να του δώσουν μάλιστα και κίνητρα να έρθει ο άνθρωπος στην Καβάλα και να παρουσιάσει το έργο του, του συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον απαράδεκτο και απαξιωτικό τρόπο.

Ντροπή.

Αντώνης Σαμαράς

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1977 σε ηλικία μόλις 26 χρονών και υπήρξε ο νεότερος σε ηλικία βουλευτής στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου.

Με τις σπουδές του, τα μεταπτυχιακά του στην Αμερική και τη στρατιωτική του θητεία δεν πρόλαβε να εργαστεί ποτέ στη ζωή του.

Όντας υπουργός εξωτερικών το 1992, διαφώνησε με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για το Μακεδονικό, αποπέμφθηκε από τη κυβέρνηση, αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και ίδρυσε νέο κόμμα, την Πολιτική Άνοιξη.

Το Σεπτέμβριο του 1993 «έριξε» την κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού απέσπασε στην Πολιτική Άνοιξη τον βουλευτή Κιλκίς Συμπιλίδη της Νέας Δημοκρατίας με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να χάσει τη δεδηλωμένη και η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές τις οποίες κέρδισε το ΠΑΣΟΚ.

Αφού πορεύτηκε για 11 χρόνια με την Πολιτική Άνοιξη και εφόσον στο μεταξύ το κόμμα αυτό αποδυναμώθηκε και εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη, επέστρεψε το 2004 στη Νέα Δημοκρατία όπου έγινε δεκτός από ηγεσία, στελέχη και οπαδούς μετά βαΐων και κλάδων σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Στις ευρωεκλογές του 2004 εκλέγεται ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία ενώ στις εθνικές εκλογές του 2007 εκλέγεται βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας. Το 2009 μάλιστα επιβραβεύεται από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή που του αναθέτει το υπουργείο Πολιτισμού.

Η δικαίωσή του έρχεται στα τέλη Νοεμβρίου του 2009 όταν στην διαδικασία για την εκλογή αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία επικρατεί της αντιπάλου του Ντόρας Μπακογιάννη, κόρης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του οποίου την κυβέρνηση, όπως είπαμε, είχε «ρίξει» ο ίδιος το 1993!!!

Το 2010, καθώς η χώρα μπαίνει στη βαθιά οικονομική κρίση, αρνείται να συναινέσει στο μνημόνιο που υπογράφει η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, το «παίζει» σφόδρα αντιμνημονιακός, αναπτύσσει μια οξεία αντιμνημονιακή ρητορική και μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2012, πραγματοποιεί μια εντυπωσιακή κωλοτούμπα τύπου Τσίπρα και ως πρωθυπουργός πλέον της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου υπογράφει φαρδιά πλατιά το δεύτερο μνημόνιο.

Πρόσφατα, στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, κρατά μια ακραία στάση, έξω από την επίσημη γραμμή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, τουλάχιστον ως προς το ονοματολογικό και την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό.

Μετά από όλα αυτά ας αναφωνήσωμεν όλοι μαζί:

«Φτου σου ξεφτιλισμένε, γυρολόγε Θεοχαρόπουλε»!!!