Το βαθύ χνάρι του Θοδωρή Γκόνη στο Φεστιβάλ Φιλίππων

Το βαθύ και ανεξίτηλο χνάρι που ο Θοδωρής Γκόνης έχει χαράξει με την πληθωρική όσο και ουσιαστική παρουσία του μέχρι σήμερα στο Φεστιβάλ Φιλίππων από το 2009 που ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση, αποτυπώνεται με εύγλωττο όσο και αδιαμφισβήτητο τρόπο στο βιβλίο «Τα κείμενα των Φιλίππων» που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα το βράδι στην «Παλιά Μουσική» παρουσία της νυν και του τέως δημάρχου και δεκάδων φίλων της τέχνης και του πολιτισμού γενικότερα.

Πρόκειται για μια καλαίσθητη έκδοση της εταιρίας «Κάπα εκδοτική» που περιλαμβάνει κείμενα που ο Θοδωρής Γκόνης παρήγγειλε σε ντόπιους και όχι μόνον συγγραφείς για να μετουσιωθούν σε θεατρικά δρώμενα και να παρουσιαστούν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων.

Από τη γέννησή του μέχρι και το 2008, το Φεστιβάλ Φιλίππων υποδεχόταν και φιλοξενούσε απλώς παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο άλλες καλές και άλλες λιγότερο καλές και το κοινό της Καβάλας και της ευρύτερης περιοχής είχε την ευκαιρία να παρακολουθεί παραγωγές που ετοιμάζονταν μακριά από την πόλη με σκοπό να ταξιδέψουν σε όλη τη χώρα και να περάσουν και από τα μέρη μας.

Από το 2009 που τα ηνία του Φεστιβάλ ανέλαβε ο Θοδωρής Γκόνης τα πράγματα άλλαξαν. Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής όχι μόνον έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς συγγραφείς να δημιουργήσουν ειδικά για το Φεστιβάλ Φιλίππων αλλά επεξέτεινε τις δραστηριότητες και μέσα στην πόλη της Καβάλας συστήνοντας στο κοινό τους συγγραφείς και προτείνοντας νέους χώρους καλλιτεχνικής δράσης που κανείς μέχρι τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για έναν τέτοιο σκοπό.

Έτσι ανακαλύψαμε το εμβληματικό Απεντομωτήριο, το Ιμαρέτ, τη φυλακή στο Φρούριο, αυλές εκκλησιών και σχολείων, παλιά καφενεία, του κήπους του Μωχάμετ Άλι, την Παλιά Μουσική και μια σειρά από άλλους χώρους όπου απολαύσαμε κείμενα και παραστάσεις που δημιουργήθηκαν ειδικά για το Φεστιβάλ. Κείμενα που έγραψαν κατά παραγγελία του Θοδωρή Γκόνη και του Φεστιβάλ Φιλίππων ο Βασίλης Βασιλικός, η Λούλα Αναγνωστάκη, ο Θόδωρος Γρηγοριάδης, ο Διαμαντής Αξιώτης, ο Κοσμάς Χαρπαντίδης, ο Κωνσταντίνος και ο Αντώνης Κούφαλης, ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, η Γλυκερία Μπασδέκη, ο Νίκος Καραγιαννακίδης, ο Κώστας Καναβούρης κ.ά.

Τα περισσότερα από τα κείμενα αυτά λοιπόν συγκεντρώθηκαν και περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Τα κείμενα των Φιλίππων» που παρουσιάστηκε την Δευτέρα το βράδυ στην «Παλιά Μουσική» παρουσία αρκετών από τους συγγραφείς που όλοι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια τόσο για τον Θοδωρή Γκόνη και την καταλυτική παρουσία του στην Καβάλα και στο Φεστιβάλ όσο και για την έκδοση και για τους εκδότες που σε μια τόσο δύσκολη εποχή προβαίνουν σε μια τόσο ριψοκίνδυνη επιχειρηματικά κίνηση.

Χαρακτηριστικά ήταν αυτά που είπε ο Αντώνης Κούφαλης:

«Όταν ανέλαβε ο Θοδωρής Γκόνης το Φεστιβάλ, δήμαρχος ήταν ο Κωστής Σιμιτσής. Και το λέω αυτό διότι αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις θέσεις αυτές, δύσκολα μπορεί να προχωρήσει ένα σχέδιο που δείχνει να είναι φιλόδοξο. Κι όταν λέω φιλόδοξο εννοώ ένα σχέδιο καλλιέργειας ζωής. Η παρουσία λοιπόν του Κωστή Σιμιτσή την εποχή εκείνη στη Δημαρχία ήταν αυτή που βοήθησε τα πράγματα, τα διευκόλυνε και τα ανέπτυξε σε βαθμό που όλη η Ελλάδα την περίοδο εκείνη να μιλάει για την Καβάλα και το Φεστιβάλ. Χαίρομαι μάλιστα διπλά γιατί δύο φίλοι μου, ο Κωστής Σιμιτσής και η Δήμητρα Τσανάκα συνδυάζονται σ’ αυτήν την επέτειο με αφορμή την έκδοση των κειμένων των Φιλίππων. Η Δήμητρα Τσανάκα είναι αυτή τη στιγμή η νέα δήμαρχος Καβάλας. Και το γεγονός ότι βρίσκεται εδώ και υποστηρίζει αυτό με την παρουσία της είναι επίσης ένα πολύ παρήγορο γεγονός. Άρα λοιπόν με τον Κωστή Σιμιτσή ξεκίνησε αυτό θαρραλέα, τολμηρά και προκλητικά ως ένα βαθμό και τώρα, αυτή τη στιγμή υποστηρίζεται από τη Δήμητρα Τσανάκα με την ίδια ζέση και το ίδιο ενδιαφέρον».

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια μικρή εισαγωγή του Θοδωρή Γκόνη που έδωσε τον λόγο στην δήμαρχο η οποία ανάμεσα στα άλλα είπε πως το Φεστιβάλ Φιλίππων αποτελεί πλέον έναν καταξιωμένο πανευρωπαϊκό πολιτιστικό θεσμό και πως τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Τα κείμενα των Φιλίππων» είναι μια αναδρομή στο Φεστιβάλ όπως το γνωρίσαμε από την ημέρα που ο Θοδωρής Γκόνης ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση αλλά και μια ευκαιρία να ταξιδέψουμε στο χώρο και στο χρόνο όπως ο καθένας ξεχωριστά το φαντάζεται.

Στη συνέχεια το λόγο πήραν όσοι από τους συγγραφείς που μετέχουν με κείμενά τους στο βιβλίο παραβρέθηκαν στην εκδήλωση. Είπε ο καθένας τους λίγα λόγια και διάβασαν μικρά αποσπάσματα από τα κείμενά τους.

Έτσι μίλησαν ο Αντώνης κι ο Κωνσταντίνος Κούφαλης, ο Διαμαντής Αξιώτης, ο Κοσμάς Χαρπαντίδης, ο Θόδωρος Γρηγοριάδης, η Γλυκερία Μπασδέκη και ο Νίκος Καραγιαννακίδης.

Όλοι τόνισαν την καθοριστική συμβολή του Θοδωρή Γκόνη στη δημιουργία αυτού του οργασμού εκδηλώσεων στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων από τότε που ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση και που αποτυπώνεται γλαφυρά στην έκδοση αυτή, σημείωσαν όμως και την τόλμη της εκδοτικής εταιρίας «Κάπα Εκδοτική» να αναλάβει αυτό το γενναίο εγχείρημα σε καιρούς χαλεπούς.

Πάντα τέτοια λοιπόν!

«Αχαρνής» του Αριστοφάνη στους Φιλίππους: Ξέσπασε ο κόσμος και γέμισε το αρχαίο θέατρο

Πολύ καιρό είχε να δει το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων τόσο κόσμο όσο είχε δηλαδή το βράδι του Σαββάτου που από νωρίς κατέκλεισαν το κοίλο για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Αχαρνής» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Ο κόσμος, στην πλειοψηφία του τηλεοπτικό κοινό είναι αλήθεια λόγω των πρωταγωνιστών που είναι γνωστές τηλεοπτικές περσόνες, έμοιαζε να θέλει να ξεσκάσει αλλά και να ξεσπάσει σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια απόδρασης και διαφυγής από το βαρύ κλίμα των τελευταίων εβδομάδων που μαυρίζει την ψυχή μας και καθιστά αβέβαιο το μέλλον μας.

Έτσι λοιπόν κατέκλυσε το θέατρο και όπως λένε οι πληροφορίες αλλά και όπως έδειχνε και η προπώληση, το ίδιο αναμενόταν να συμβεί και στη χθεσινή παράσταση.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία κόπηκαν 1.500 εισιτήρια αλλά αν υπολογίσει κανείς την πολιτική του δήμου που μοίρασε 300 δωρεάν προσκλήσεις σε μαθητές και ανέργους καθώς επίσης και τις προσκλήσεις σε επισήμους, δημοσιογράφους κ.λ.π τότε ο αριθμός των θεατών όχι απλά υπερέβαινε τους 2.000 αλλά άγγιζε του 2.500 με βάση την εικόνα που εισπράξαμε όταν γνωρίζουμε ότι ένα απολύτως γεμάτο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων χωρά 3.400 θεατές..

Η παράσταση δεν μπορούμε να πούμε ότι θα μας μείνει αξέχαστη αλλά τουλάχιστον ο Κακλέας σεβάστηκε το πνεύμα του Αριστοφάνη και έκανε μια πολύ καλή και σύγχρονη δραματουργική διασκευή ώστε να φέρει το κλασικό κείμενο στις μέρες μας χωρίς να καταφύγει στον εύκολο όσο και χυδαίο δρόμο της «επικαιροποίησης» του συγγραφέα με αναφορές στην σύγχρονη πολιτική, οικονομική, αθλητική και τηλεοπτική επικαιρότητα. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Αντιθέτως. Τόνισε τις διαχρονικές αξίες και τα μηνύματα που ο Αριστοφάνης διδάσκει με τα έργα του και σατύρισε τον Ευρυπίδη (απωθημένο του Αριστοφάνη) με έναν εμπνευσμένο σκηνοθετικά τρόπο αλλά και ένα μοναδικό Άρη Σερβετάλη που έδωσε ρεσιτάλ αποσπώντας στο τέλος το πιο θερμό χειροκρότημα, ακόμη θερμότερο ίσως και απ’ αυτό που οι θεατές επεφύλαξαν στον πάντα καλό και σοβαρό Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.

Εντυπωσιακά και πολύ πλούσια τα κοστούμια της Εύας Νάθενα και ταιριαστά με το πνεύμα του Κακλέα σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη. «Τρομακτική» η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου που τόνιζε εκεί που έπρεπε τον όλεθρο του πολέμου.

Εξαιρετικός ο χορευτικός ..«σχολιασμός» της παράστασης με τα στιγμιότυπα από την παρουσία και συμμετοχή της ίδιας της χορογράφου Αγγελικής Τρομπούκη που εντυπωσίασε όχι μόνον με την χορευτική της δεινότητα αλλά και με το λίαν αποκαλυπτικό της άσπρο κοστούμι. Στα θετικά της παράστασης και ο χορός των ματατζήδων – πολεμιστών που έδεσε άριστα με το γενικότερο πνεύμα και κλίμα της παράστασης.

Η παραγωγή ήταν πολύ πλούσια με δεκάδες κοστούμια που φορούσαν και ξαναφορούσαν οι πρωταγωνιστές ενώ και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη –βασικό στοιχείο στο θέατρο- συνέβαλαν στην αξιοπρέπεια της παράστασης.

Η παραγωγή «Φιλοθέατον ΑΕ», η μεγαλύτερη ίσως εταιρεία σήμερα στον χώρο, με αρκετά θέατρα στην ιδιοκτησία της στην Αθήνα, τόλμησε και δεν ματαίωσε τις παραστάσεις της λόγω της πολιτικοοικονομικής κρίσης που ξέσπασε κατακαλόκαιρο όπως έκανε άλλη εταιρεία με άλλη γνωστή κωμωδία του Αριστοφάνη και ακόμη πιο γνωστούς πρωταγωνιστές. Όμως για να «βγει» οικονομικά αυτή η παράσταση θέλει πραγματικό …«σκότωμα» των ηθοποιών που είναι αναγκασμένοι να τρέχουν με την ψυχή στο στόμα από πόλη σε πόλη, από χωριό σε χωρίο και από νταμάρι σε νταμάρι κάθε μέρα χωρίς σταματημό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε 71 μέρες (10 Ιουλίου έως 18 Σεπτεμβρίου) θα δοθούν 52 παραστάσεις!!!. Η διαίρεση δείχνει ότι κάθε 1,36 μέρες θα δίδεται και μία παράσταση. Ούτε καν μέρα παρά μέρα. Είναι φυσικό λοιπόν να αναρωτιέται κανείς πόσο μπορούν να αντέξουν αυτοί οι άνθρωποι οργώνοντας από άκρου εις άκρον την χώρα και πόσο «έτοιμοι» ψυχικά, πνευματικά και σωματικά θα είναι κάθε βράδι για να αποδώσουν τόσο όσο να σεβαστούν στοιχειωδώς και τους θεατές που πληρώνουν ένα εισιτήριο σε δύσκολους καιρούς για να τους δουν και να τους απολαύσουν όσο και κυρίως τους εαυτούς τους για να εκφράζονται δημιουργικά μέσα από την τέχνη τους κι όχι απλώς να διεκπεραιώνουν μια δουλειά όπως άκεφα και βαρετά θα την έκανε οποιοσδήποτε εξουθενωμένος άνθρωπος.

Το κοινό του Σαββάτου στους Φιλίππους, που όπως σημειώσαμε ήταν κατά βάσιν τηλεοπτικό, δεν σεβάστηκε το χώρο αφήνοντας στο τέλος στις κερκίδες, μπουκάλια, σακούλες, χαρτομάντηλα, φέιγ βολάν και άλλα διάφορα σκουπίδια. Κρίμα

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Σάββατο βράδι ώρα 23.15. Η παράσταση έχει μόλις ολοκληρωθεί, οι ηθοποιοί υποκλίνονται στο κοινό και εκείνο τους ανταμείβει με το πιο θερμό χειροκρότημα και πολλά «μπράβο» που ακούγονται κατά δεκάδες από το κοίλο του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων. Ήταν μια καλή και αξιοπρεπής παράσταση.

Ποίησις διεκδικούσα Νόμπελ

Καθώς η χώρα βρίσκεται εν μέσω συμπληγάδων

και την κυβέρνηση κρατά ομάς παλιών Ρηγάδων

σπεύδω να ασκήσω κριτικήν εμμέτρως και με ρίμα

ως εκ της κρίσεως κι εγώ οικτρόν υπήρξα θύμα

Βλέπετε έχω υποστεί ως Έλλην πατριώτης

πλείστας βαρείας προσβολάς –οποία βαρβαρότης-

Οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας στυγνά μας εκβιάζουν

και κυνικώς εις τον λαιμόν την μάχαιραν μάς βάζουν

Ποτέ δεν εφαντάστηκα στον ταπεινόν μου βίον

πως θα με πότιζαν χολήν, όξος και ζέχνον πύον.

Με τον σταυρόν εβάδιζα άλλωστε εις το χέρι

μυρμήγκι δεν επάτησα, δεν έκαμα χουνέρι

Και εις τας ουράς κατέληξα των ΑΤΜ να λιώνω

και τα κανάλια να «τραβούν» τον κακομοίρη όνο

που αμίλητος και έντρομος προσμένει κάποιο θάμα

μοιραίος, άβουλος, οκνός και θλιβερός αντάμα

Μία χαρά ξεκίνησαν όλα αρχές του χρόνου

με πανηγύρια κι ιαχές ενός υψίστου τόνου

Οι εκλογές εχάρισαν ισχύν και εξουσία

Πρώτη φορά Αριστερά. Τί κάνει η απελπισία!!!

Ένα παζάρι άρχισε με τους εταίρους όλους

με Γερμανούς και Ολλανδούς κι άλλους στριφνούς βουκόλους

που ασφυκτικά μας πίεζαν κι όλο ζητούσαν μέτρα

και μας τα βέλη λιγοστά στου Γιάνη τη φαρέτρα

Άσε κι ο Γιάνης δηλαδή δεν ήξερε σημάδι

κι όλα τα βέλη πού ‘ριχνε γινότανε ρημάδι

Και καταλήξαμε λοιπόν με τούτα και μ’ εκείνα

με το κεφάλι να ‘μαστε μέσα στη γκιλοτίνα

Ως που την ύστατην στιγμήν, την τελευταίαν ώραν

καθώς βαδίζαμε ασφαλώς προς πτωχευμένην χώραν

ο Αλέξης μπαίνει εις το ματς και με πλονζόν Σαργκάνη

σώζει προσκαίρως την Ελλάς πριν η πτωχή πεθάνει.

Βεβαίως και φορτώνεται μέτρα σκληρά και φόρους

και μια λιτότητα επαχθή με αφαντάστους όρους

και δεν του φτάναν όλ’ αυτά του άμοιρου Αλέξη

αφ’ ούτε φανταζότανε που επρόκειτο να μπλέξει

Χάνει λοιπόν τριανταοκτώ απ’ την πλειοψηφίαν

που είπαν «όχι» και «παρών» εις την ψηφοφορίαν

Και μια κυρούλα βουλευτής ελλείπουσα εις θάρρος

ακόμη τρέχει η καψερή φοβούμενη το βάρος…

…που οι ώμοι της θα σήκωναν με ένα «ναι» ή «όχι»

αφού είναι, βλέπετε, δειλή και δυστυχώς δεν …«τό ‘χει».

Έτσι λοιπόν τριανταεννιά γίναν τα σκαλοπάτια

και οφείλει ο Αλέξης να υπερβεί τριανταεννιά γινάτια.

Εκ πρώτης μοιάζει δύσκολο αυτό που αναλαμβάνει

να βάλει ως πρωθυπουργός μυαλό στο Λαφαζάνη

δεν παίρνει εύκολα στροφές η «αριστερή πλατφόρμα»

που «κολλημένη» βρίσκεται σε μπολσεβίκων νόρμα

Όμως αλλάξαν οι καιροί ταβάριτς Παναγιώτης

κι άλλα προστάζει η ζωή και η πραγματικότης

γιατί φθηνό λαϊκισμό πουλάω κι εγώ οκάδες

χωρίς κιμά είναι γιαλαντζί με μια δραχμή οι ντολμάδες.

Το «όχι» πού ‘πες εύκολο και δεν κοστίζει φράγκο

όταν κάποιοι άλλοι βάζουνε την κεφαλή στον πάγκο

Μαγκιά είναι σήμερα το «ναι» που σώζει την πατρίδα

με τραύματα και με πληγές αλλά με ζώσα ελπίδα

Και σένα λέγω σύντροφε Ηλία Ιωαννίδη

που έσπευσες «όχι» να πεις να πιάσεις και στασίδι

στη γιάφκα των «αγωνιστών» του αντιμνημονίου

πουλώντας «επανάσταση» φτηνού πεζοδρομίου

Άμα δεν ήταν οι «χαζοί» ΠΑΣΟΚ, Νου Δου, Ποτάμι

να σ’ έβλεπα αν θα το ‘σπαγες Ηλία μου το τζάμι

Μαγκιές με ξένα κόλλυβα ξέρω κι εγώ να κάνω

και να σου άδω ζεμπεκιές στη Σκάλα στο Μιλάνο

Στα δύσκολα, στα άγρια μπαίνουν μπροστά οι μάγκες

που έχει κόστος και πληγές και όχι ματσαράγκες

Κι είν’ αδιέξοδο λοιπόν στην τελική το «όχι»

που στέλνει την Αριστερά στης λήθης την απόχη.

Δεν συμφωνείς με όλ’ αυτά; Τιμή σου και καμάρι

παρέδωσε την έδρα σου αν είσαι παληκάρι

και γύρνα πάλι στη δουλειά που κάνεις τόσα χρόνια

για να σε σέβεται ο λαός σαν περπατάς Ομόνοια.

Ίσως να μοιάζουν εύκολα αυτά που ο άθλιος ψάλλω

κι αφού δεν είμαι στο χορό με συγχωρείς αν σφάλω

Όμως στο λέω Ηλία μου μεγάλη σου η ευθύνη

αν με τα «όχι» τελικά σπάσετε το λαγήνι

Γιατί ποτέ η Αριστερά δεν θα μπορέσει πάλι

να έρθει εις τα πράγματα να ορθώσει το κεφάλι

και σαν τη χήρα όλοι μαζί τη μοίρα μας θα κλαίμε:

«Αχ στο κρεβάτι είχα το νιό κι εγώ γερο …κοιμιέμαι».

Ντροπή σου Γιάννη Βούρο

Με ένα δελτίο τύπου λίγων αράδων, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ανακοίνωσε το Σάββατο τη ματαίωση των παραστάσεων στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων που επρόκειτο να δοθούν στις 17 και 18 Ιουλίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του ομώνυμου ιστορικού Φεστιβάλ.

Η πράξη αυτή αποτελεί μια προσβλητική, ασεβή και προκλητική στάση απέναντι στον 58χρονο θεσμό του Φεστιβάλ Φιλίππων μέσα από τον οποίο άλλωστε και με αφορμή τις παραστάσεις του, γεννήθηκε και ανδρώθηκε η δεύτερη κρατική σκηνή της χώρας στις αρχές του1961. Την παρθενική του παράσταση μάλιστα το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος την έδωσε στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς με το έργο του Σοφοκλή «Οιδίπους τύρρανος» σε σκηνοθεσία Σωκράτη Καραντινού ο οποίος ήταν και ο πρώτος του καλλιτεχνικός διευθυντής.

Ο κ. Βούρος είναι ανιστόρητος. Ξεχνά τους δεσμούς αίματος που έχει ο οργανισμός που διευθύνει με το Φεστιβάλ Φιλίππων. Αγνοεί ότι το ΚΘΒΕ μέχρι το 1984 ήταν ο διοργανωτής του Φεστιβάλ και προσβάλει με την απόφασή του αυτή και τον αρχαιότερο μετά τα Επιδαύρεια θεσμό παρουσίασης αρχαίου δράματος της χώρας αλλά και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Πρέπει να πούμε στον κ. Βούρο ότι το Εθνικό Θέατρο όχι μόνον σηκώθηκε και ήλθε από την Αθήνα στους Φιλίππους με πολυπληθέστερο σχήμα αλλά έδωσε και δύο, παρακαλώ, παραστάσεις.

Σε μια τέτοια δύσκολη για τους Έλληνες εποχή οι κρατικές σκηνές πρέπει να οργώνουν την χώρα και να εμψυχώνουν τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όσο κι αν είναι υπερβολικό το παράδειγμα θα του θυμίσω τι έκανε στην διάρκεια του πολέμου η Σοφία Βέμπο και τα θεατρικά μπουλούκια με τις επιθεωρήσεις.

Βέβαια ο κ. Βούρος που επικαλείται στην ανακοίνωσή του την οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα, φροντίζει να πάει στην Επίδαυρο. Διότι, βλέπετε, εκείνο το Φεστιβάλ είναι πιο γκλαμουράτο. Για την μετάβαση στην Επίδαυρο που είναι καμιά 800 χιλιόμετρα δεν ισχύουν προφανώς οι οικονομικές δυσκολίες που βιώνει η χώρα αλλά για τα 150 χιλιόμετρα των Φιλίππων ισχύουν.

Και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας κρατικός οργανισμός της βόρειας Ελλάδας ματαιώνει δύο παραστάσεις στη βόρεια Ελλάδα για να πραγματοποιήσει δύο άλλες στη νότια Ελλάδα.

Το πόσο σέβεται βέβαια την ιστορία του Φεστιβάλ Φιλίππων και τους άρρηκτους δεσμούς που έχει το ΚΘΒΕ με τον ιστορικό αυτό πολιτιστικό θεσμό φάνηκε και από την επίσημη αφίσα της παράστασης «Ιφιγένεια στην χώρα των Ταύρων» που κυκλοφόρησε στην αρχή του καλοκαιριού και όπου αναφέρονται μόνον τα θέατρα «Δάσους» της Θεσσαλονίκης και Επιδαύρου όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε.

Καλούμε τον κ. Βούρο να ανακαλέσει άμεσα την προσβλητική για το Φεστιβάλ Φιλίππων αλλά και για την ιστορία του ίδιου του ΚΘΒΕ ανακοίνωσή του και να φροντίσει να πραγματοποιηθούν οι παραστάσεις του Σαββατοκύριακου στο ιερό χώρο του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΘΒΕ

Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση που βιώνει αυτή τη στιγμή η χώρα, μας αναγκάζει να ακυρώσουμε τις προγραμματισμένες παραστάσεις της παραγωγής «Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων», στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων και στο Αρχαίο Θέατρο Δίου. Παράλληλα, και μέχρι νεωτέρας, ακυρώνεται η περιοδεία του έργου «Πλάτωνα, Απολογία Σωκράτη», το οποίο εντέλει θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Κήπου και στο Φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου.

Προγραμματισμός παράστεων ΚΘΒΕ

• «Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων» - Θέατρο Δάσους: 18, 19, 25 & 26 Ιουλίου 2015
• «Πλάτωνα, Απολογία Σωκράτη»- Θέατρο Κήπου: 11,14 & 15 Ιουλίου 2015, Φουαγιέ Βασιλικού Θεάτρου: 22, 23, 24, 29, 30 & 31 Ιουλίου 2015
• «Του Κουτρούλη ο Γάμος»- Μονή Λαζαριστών (Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών): 22, 23 & 24 Ιουλίου 2015