Ένας
μοτοσικλετιστής τροχονόμος σταμάτησε στη Λεωφόρου Συγγρού στο ύψος της
Καλλιθέας ένα αυτοκίνητο και επιχείρησε να βεβαιώσει στον οδηγό του παράβαση
για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη. Τόσο ο ίδιος ο οδηγός (ένας νέος άνθρωπος
γύρω στα 30) όσο και οι συνεπιβάτες του επίσης νεαροί περίπου συνομήλικοί του
αλλά και κάποιοι άλλοι περαστικοί που βρέθηκαν στο σημείο εκείνη τη στιγμή, επιτέθηκαν φραστικά και εν χορώ στον τροχονόμο
με φράσεις όπως «αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε», «τώρα έχουμε δημοκρατία», «η
χούντα έπεσε» και άλλα τέτοια παρόμοια ή και πιο αιχμηρά και βαριά όπως
«βασανιστές», «φονιάδες» που ομολογώ ότι ερέθιζαν εκείνη την εποχή και το δικό
μου «επαναστατημένο» θυμικό της φουριόζας και «αδιάλλακτης» νιότης μου.
Ήταν η απαρχή της
ισοπεδωτικής επιδρομής του λαϊκισμού που κατέστρεψε τη χώρα και στον οποίο
οφείλεται τελικά η παρακμή της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και
πολιτιστικής ζωής της Ελλάδας και η παρατεταμένη κρίση που την αποτελειώνει τα
τελευταία έξι – εφτά χρόνια.
Ο λαϊκισμός που
κατέλυσε κάθε έννοια αξιοκρατίας, στοιχειώδους σεβασμού σε θεσμούς, πρόσωπα και
παραδόσεις και οδήγησε στην διάλυση του κράτους σε όλες του τις εκφάνσεις.
Τα μπλόκα των
αγροτών και των «αγροτών» είναι σήμερα το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της
καταστροφικής για την πατρίδα μας εξέλιξης.
Η τάξη αυτή των
συμπατριωτών μας, όσο μπορεί να είναι ομοιογενής και συνεκτική, διατυπώνει
πάντως ισχυρές αντιρρήσεις για την κυβερνητική πολιτική που τους αφορά. Τις
διατυπώνει μάλιστα με έναν τόσο αλαζονικό, επαρμένο και κουραδομαγκιόρικο τρόπο,
τραγικά χαρακτηριστικό και πανομοιότυπο με το πνεύμα και το ύφος των περισσότερων
κινητοποιήσεων που επισυμβαίνουν τις τελευταίες τρεις – τέσσερις δεκαετίες.
Οι ιδιοκτήτες των τρακτέρ με μια παροιμιώδη όσο και άκρως
προκλητική για την υπόλοιπη κοινωνία αδιαφορία μπλοκάρουν τους εθνικούς δρόμους
προκαλώντας ασφυξία στην κυκλοφορία και διακίνηση ανθρώπων και αγαθών,
ταλαιπωρώντας εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που αδυνατούν να βρουν
στοιχειώδη προστασία από τις αρχές (εισαγγελείς, αστυνομία κ.λ.π.) βρίσκονται
έρμαια στις διαθέσεις των ανεγκέφαλων που διεκδικούν μ’ αυτόν τον άκρως εγωιστικό
και αντικοινωνικό τρόπο τα όποια δικαιώματά τους.
Την Τρίτη το απόγευμα έπρεπε να επιστρέψω από την Αθήνα και
χρειάστηκα δέκα ώρες και ένα τέταρτο για μια διαδρομή που υπό κανονικές
συνθήκες δεν σου παίρνει παραπάνω από έξι το πολύ εξίμισι ώρες. Αναγκάστηκα να
κάνω 100 χιλιόμετρα
περισσότερα φτάνοντας μέχρι και την κορυφή του Ολύμπου, ξοδεύοντας φυσικά
περισσότερη βενζίνη και διακινδυνεύοντας τη σωματική μου ακεραιότητα οδηγώντας
πίσω από τεράστιες νταλίκες, φορτηγά και λεωφορεία σε στενούς, επικίνδυνους και
σε κακή κατάσταση δρόμους.
Χθες το πρωί μου τηλεφώνησε φίλος που δραστηριοποιείται
επαγγελματικά στην Βουλγαρία και αγανακτισμένος μου είπε πως αναγκάζεται να
πάει πεζός στη δουλειά του που βρίσκεται στο Πετρίτσι της γειτονικής χώρας αφού
η ουρά των οχημάτων στον Προμαχώνα φτάνει τα 25 χιλιόμετρα. Μου
κατήγγειλε επίσης ότι οι καταληψίες των εθνικών δρόμων βρίσκονται μόνο τις
πρωινές ώρες στα μπλόκα και το βράδι αποχωρούν στα σπίτια τους ενώ οι
αστυνομικοί απλώς διανυκτερεύουν ρυθμίζοντας την κυκλοφορία και εν προκειμένω
απαγορεύοντας την διέλευση άλλων οχημάτων.
Είναι μία αρωστημένη κατάσταση που κάποτε θα πρέπει να
τελειώνει. Η ζημιά για τη χώρα μας είναι τεράστια και ανυπολόγιστη. Ζούμε σε
ένα κόσμο του παραλόγου όπου οι επικεφαλής των μπλόκων καταργώντας με τη βία
κάθε έννοια συντεταγμένου κράτους και πολιτείας εκδίδουν καθημερινώς δελτίο
κυκλοφορίας οχημάτων όπως έκαναν τα ολοκληρωτικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα
και ανακοινώνουν ποιες ώρες θα είναι ανοικτοί οι εθνικές οδοί και οι συνοριακές
πύλες της χώρας υποκαθιστώντας τις επίσημες αρχές της.
Αν υπάρχει κυβέρνηση σ' αυτόν τον τόπο
οφείλει να προστατέψει την κοινωνία με
μέτρα που θα λάβει και θα εφαρμόσει άμεσα τα οποία θα συνοδεύονται και με την
παραδειγματική τιμωρία όλων όσων διατάραξαν τον δημόσιο βίο με αυτόν τον βίαιο
και αντικοινωνικό τρόπο.
Οι εισαγγελείς οφείλουν επιτέλους να κάνουν στοιχειωδώς τη
δουλειά τους.
