Ένα παλιό δημοσίευμα με δύο σημερινούς αποδέκτες

Δύο αποδέκτες μπορεί να έχει σήμερα αυτό το δημοσίευμα της εφημερίδας «Μακεδονία» από τα μέσα Ιουλίου του 1963*.
Τη Νέα Δημοκρατία για να μη ξεχνά τις ρίζες της, τις καταβολές της και την καταγωγή της αλλά και την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τάνια Ελευθεριάδου για να προσπαθήσει να αποκτήσει στοιχειώδεις γνώσεις πολιτικής ιστορίας και να μην εκτίθεται η ίδια εκθέτοντας και το κόμμα της.

* Τον Ιούλιο του 1963 με κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή απέχουμε ήδη 14 ολόκληρα χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου αλλά τα νησιά και οι φυλακές είναι γεμάτα από πολιτικούς κρατουμένους σε μια χώρα που ήθελε τότε να λέγεται δημοκρατική. Και επίσης βρισκόμαστε μόλις λίγες εβδομάδες μετά την στυγερή δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατικούς που είχαν άμεση συνεργασία με κρατικές υπηρεσίες.


* Η δε βουλευτής της ΕΔΑ Μαρία Σβώλου που αναφέρεται στο δημοσίευμα δεν είναι άλλη από την σύζυγο του Αλέξανδρου Σβώλου που σίγουρα δεν είναι «γνωστός υποστηρικτής της Νέας Δημοκρατίας» κ. Ελευθεριάδου

Το Χαλάνδρι μας δείχνει το δρόμο αλλά εμείς…

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου τα ξημερώματα της Τρίτης 10 Δεκεμβρίου 2019, να αρνηθεί την συμμετοχή του Δήμου Καβάλας στην προσπάθεια να ενταχθεί σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα από το οποίο θα απορροφούσε περί τα 4,7 εκατομμύρια ευρώ για έργα, παρεμβάσεις και δράσεις στην χερσόνησο της Παναγίας, δεν θα στοιχειώνει απλώς αυτούς που το καταψήφισαν, αλλά θα μας κατατρέχει όλους, όλη την πόλη, που μπροστά στον εγωισμό μας και τα κόμπλεξ που κουβαλάμε, αρνηθήκαμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να υπερβούμε όλα εκείνα τα αρνητικά χαρακτηριστικά μας που μας κρατούν καθηλωμένους στα μικρά και τα ασήμαντα.

Το Χαλάνδρι, με τη δικιά του πρόταση και με ομόφωνη παρακαλώ απόφαση του δημοτικού του συμβουλίου, κατάφερε και μπήκε στο πρόγραμμα και θα αξιοποιήσει τα 3,2 εκατομμύρια που εξασφάλισε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν η δική μας πρόταση θα είχε την ίδια τύχη στην περίπτωση που περνούσε από το δημοτικό συμβούλιο. Όσοι γνωρίζουν, ισχυρίζονται ότι ήταν καλύτερη από αυτή του Χαλανδρίου. Δεν έχει σημασία. Εκείνο που μένει τελικά είναι μια κακία, μια μιζέρια και ένας γουρσούζικος αρνητισμός που δεν φαίνεται να μας δίνει περιθώρια για μεγάλα πράγματα. Διαχείριση θα κάνουμε για άλλη μια τετραετία προσπαθώντας να ρίξει ο ένας τις ευθύνες στον άλλον

Στο μεταξύ το Χαλάνδρι έχει κι άλλη μία μοναδική πρωτιά. Στα σκουπίδια. Σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και τον καθηγητή Γεράσιμο Λυμπεράτο, παράγει βιοντήζελ από τα οργανικά σκουπίδια (υπολείμματα τροφών και πράσινα κήπων) που χρησιμοποιεί για την κίνηση των οχημάτων του Δήμου. Χάρη στο πρόγραμμα κυκλικής οικονομίας Food-for-Think ενταγμένο στο INTERREG εφαρμόζει πρόγραμμα χωριστής συλλογής και επεξεργασίας βιοαποβλήτων. Συμμετείχαν 19 εταίροι από την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, τη Δανία, την Γερμανία και την Ελλάδα. Η συνολική χρηματοδότηση του προγράμματος έφτασε στα 10,561,223 ευρώ, εκ των οποίων 456.500 ευρώ απορρόφησε ο Δήμος Χαλανδρίου και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν τον Ιούνιο φέτος.

Κι εκεί ο, για δεύτερη συνεχή θητεία εκλεγμένος, δήμαρχος, δεν διαθέτει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Αλλά ο Δήμος προοδεύει γιατί οι παρατάξεις συνεργάζονται. Τόσο απλά…

Είναι προδοτική η συμφωνία των Πρεσπών κ. Λαζαρίδη;

Σε απάντησή του στον ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας για την μετονομασία της σήραγγας Συμβόλου της Εγνατίας οδού σε «Σήραγγα Νικόλαος Μάρτης», ο βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας Μακάριος Λαζαρίδης αναφερόμενος στην συμφωνία των Πρεσπών την χαρακτηρίζει «προδοτική».

Αναφέρει συγκεκριμένα: «…Άλλωστε, κάθε τι εθνικό και πατριωτικό προκαλεί στον ΣΥΡΙΖΑ “αναφυλαξία”. Πολύ δε περισσότερο, όταν έχεις υπογράψει την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών…».

Ο χαρακτηρισμός αυτός εκ μέρους του κ. Λαζαρίδη έρχεται σε αντίθεση με τα όσα αναφέρει κατά καιρούς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για την συμφωνία των Πρεσπών, την οποία μπορεί να χαρακτηρίζει «επιζήμια» ή «αρνητική» για την χώρα αλλά ποτέ «προδοτική». Και το κυριότερο είναι ότι έχει εμφατικά δηλώσει πολλές φορές, ότι οι κυβερνήσεις έχουν συνέχεια στην Ελλάδα και συνεπώς η κυβέρνησή του θα την σεβαστεί και θα την εφαρμόσει. Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν θα είχε σε καμιά περίπτωση την βούληση και την διάθεση να σεβαστεί και να εφαρμόσει μια «προδοτική» συμφωνία.

Στο ίδιο πνεύμα είναι και οι –σχετικές με το θέμα- δηλώσεις του υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια αλλά και της πρώην υπουργού εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη.

Συνεπώς ο ακραίος αυτός χαρακτηρισμός της συμφωνίας των Πρεσπών εκ μέρους του κ. Λαζαρίδη μοιάζει να είναι εκτός της επίσημης γραμμής του κόμματός του που σε κάθε περίπτωση εκφράζει πάντα ο αρχηγός του και πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης.

Μήπως θα έπρεπε λοιπόν ο Μακάριος Λαζαρίδης, όπως κάθε γενναίος πολιτικός άνδρας θα έκανε, να ανασκευάσει την δήλωσή του και να αποσύρει αυτόν τον ακραίο και εν πολλοίς διχαστικό, χαρακτηρισμό;