Με φράσεις και χαρακτηρισμούς όπως «αντορθόδοξοι πειραματισμοί», «δήθεν εκσυγχρονισμού», «ανιστόρητων μεταρρυθμιστών» και αρκετές άλλες, ο μητροπολίτης Προκόπιος παρεμβαίνει στην πολιτική επικαιρότητα με μακροσκελή δήλωσή του σχετικά με το θέμα της διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολεία.
Για το ίδιο θέμα ένας άλλος άνθρωπος από τον χώρο της ορθοδόξου πίστεως, ο φιλόλογος και συγγραφέας Σταύρος Ζουμπουλάκης, καταθέτει τις δικές του απόψεις για το ίδιο θέμα αλλά με την μετριοπάθεια, τη νηφαλιότητα και τον ρεαλισμό που οφείλουν όλοι οι νουνεχείς άνθρωποι να αντιμετωπίζουν αυτά τα τόσο ευαίσθητα θέματα
Μητροπολίτης Προκόπιος
Μια πολιτική, αντικυβερνητική παρέμβαση
Ο Μητροπολίτης Προκόπιος, κατά κόσμον Μιχαήλ Τσακουμάκας, γεννήθηκε στο Βουνό Χίου το 1939. Αποφοίτησε από την Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου το 1958 και από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1963. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1960 και Πρεσβύτερος το 1965. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στον Μητρόπολη Κορινθίας. Το 1974 εξελέγη μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου και ενθρονίστηκε στις 15 Ιουνίου του ίδιου χρόνου.
«…Οι αντορθόδοξοι πειραματισμοί δεν είναι δυνατόν να αφήσουν αδιάφορον την Εκκλησίαν, η οποία Συνοδικώς και πάλιν θα αντιμετωπίσει την επικίνδυνη κατάσταση με απόλυτον κριτήριον την διαφύλαξιν του θησαυρού της Ορθοδόξου Πίστεως και ζωής. Εντός των πλαισίων της ελευθερίας της θρησκευτικής συνειδήσεως και της ευαισθησίας του ποιμαντικού χρέους θα στηριχθεί η προ-σπάθειά της, να μη θυσιασθεί στο βωμό του δήθεν εκσυγχρονισμού η δοκιμασμένη μέσα στο χρόνο εκπαιδευτική εμπειρία και διδακτική πράξις, η διαποτισμένη από την αλήθεια της θρησκευτικής παραδόσεώς μας. Το μάθημα των θρησκευτικών να διασφαλίζει την αληθή γνώσιν δια τον αληθινόν Θεόν και όχι αποκλειστικά τη «γνω-ση των θρησκειών» των ανιστόρητων μεταρρυθμιστών».
Σταύρος Ζουμπουλάκης
Μια νηφάλια αλλά και ρεαλιστική προσέγγιση
Γεννήθηκε το 1953 στη Συκιά Λακωνίας. Σπούδασε νομική και φιλολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στο Παρίσι. Δίδαξε πολλά χρόνια στη μέση εκπαίδευση. Από το 1998 ως το 2012 διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού «Νέα Εστία». Είναι πρόεδρος, από το 2008, του Δ.Σ. του βιβλικού ιδρύματος «Άρτος Ζωής». Το 2013 ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το 2015 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
«Προσωπικά είμαι υπέρ ενός υποχρεωτικού μαθήματος Θρησκευτικών, χωρίς κανέναν απολύτως ομολογιακό ή κατηχητικό χαρακτήρα. Πυρήνας αυτού του μαθήματος θα είναι η Βίβλος, Παλαιά και Καινή Διαθήκη.
Θα διδάξουμε δηλαδή τους μαθητές τα μεγάλα κείμενα της Βίβλου, όπως ακριβώς τους διδάσκουμε τα μεγάλα κείμενα της Αρχα
Θα τους καλέσουμε να τα γνωρίσουν, να ανακαλύψουν τη σημασία και την ομορφιά τους. Θα τα διδάξουμε με ζέση, όπως διδάσκουμε και όλα τ’ άλλα, μα χωρίς να καλούμε κανέναν να τα δεχτεί με τον τρόπο του πιστού. Δεν είναι δουλειά του σχολείου αυτό.
Τα Θρησκευτικά δηλαδή, θα είναι ένα ερμηνευτικό μάθημα, όπως είναι και τα αρχαία, όχι ένα κατηχητικό μάθημα. Με πυρήνα τα ιδρυτικά κείμενα της Βίβλου, θα διδάξουμε την ιστορία του χριστιανισμού, την τέχνη του, τη σκέψη, τον πολιτισμό του. Ασφαλώς και τις άλλες θρησκείες, κυρίως όσες συνδέονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με την Ιστορία μας. Δηλαδή, τον ιουδαϊσμό και το ισλάμ».
Ο βίος και η πολιτεία του καθένα, ορίζει την σοβαρότητα ή την φαιδρότητα της ύπαρξης του. Προσδιορίζει δε την οπτική με την οποία αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει το κάθε τι. Εν τέλει ή είσαι φωτεινός με φωτεινή σκέψη και είσαι ευλογία για τους άλλους και για τον τόπο σου, ή παραμένεις σκοτεινός και σκοταδιστής και αποτελείς "κατάρα".
ΑπάντησηΔιαγραφή